Een dagje droppen ...

Vandaag een fris temperatuurtje, maar door de aanwezigheid van de zon en de afwezigheid van de wind, werd het een heerlijk dagje droppen.
We hebben ons hartje weeral kunnen ophalen … vele sprongen kunnen maken.
Ons kniematje deed weeral dienst als spot om onze doellandingen in te oefenen. Het begint toch al aardig te lukken om in de nabijheid van de spot neer te dalen. Er werden bij de vele sprongen enkel 2 missertjes geregistreerd.
Bij de eerste ging de para in een tol en belande zo in de boomgaard. Geen lachertje om deze uit de perenboom te halen door de vele lijnen van de chute en de kleine takjes van de boom. Maar ja … door ervaring met dit soort euvels hebben we al begrepen dat een lange stok soelaas kan brengen.

Bij het tweede missertje had één van de vrouwelijke poppen wijselijk de middenvinger opgestoken en besloten om haar rugzakje niet te openen en zich in een rechte lijn van punt A naar B te begeven met enkele breuken als gevolg … dat wordt spoed!
Lang leve de aanwezige bieper in de pop zodat deze terug te vinden was tussen de gewassen. Ik kan er niet genoeg de nadruk op leggen om de pop te voorzien van een lost-plane bieper.
Allé … we hebben ons weer ferm geamuseerd … dank aan Guy om onze poppen telkens weer opnieuw de hoogte in te sleuren zodat we met twee para’s tegelijkertijd konden springen.