RC Parachutespringen … hoe het allemaal begon …

Tijdens onze jaarlijks indoorgebeuren bij Pegasus RC Vliegclub VZW, had ik het onderwerp rc paraspringen in de modelbouw eens in de groep gegooid. Blijkbaar was Timmy, een collega uit de club, in het verleden al eens aan de bouw van zo’n para begonnen maar daar bleef het dan bij. Allé … met het vuurtje nog eens aangewakkerd te hebben zijn wij met ons tweeën ons gaan verdiepen in de techniek i.v.m. deze tak van rc-modelbouw.

Onze eerste taak … internet afschuimen naar meer info en eventuele plannen voor de bouw van de pop en het maken van een eigen parachute. Vele uren werden besteed op het net, verschillende modellen bekeken, plannen gedownload en bestudeerd, een YouTube-filmpje gevonden hoe we zelf een parachute konden maken, forums doorsnuffeld, etc. Na zoveel informatie verzameld te hebben zagen we even het bos door de bomen niet meer. Welke modelpop zou het worden … den Bazi, den Andy of misschien Bruno, Solomon of Mike. Welke afmeting voor de parachute gaan we aanhouden? Vele vragen stonden open en uiteindelijk werd er beslist om een Bruno te fabriceren.

Bouwplannen en info gebruikt die we konden vinden op de websiet van Uwe Tuerk. De plannen van de pop werden uitgetekend en netjes gelaserd. Het was toch even puzzelen om alle onderdelen op de juiste plaats te verlijmen en de pop verder te voorzien van elektrische onderdelen, 3 servo’s, batterij, ontvanger, etc. We hadden ook besloten om een lost-plane bieper in te bouwen. Bij afdrijving van de para of landing in een maïsveld zou deze gemakkelijker terug te vinden zijn doordat de bieper een geluid produceert en ons geleidt naar de pop. Ik moet zeggen dat we later hier al enkele malen het nut van ingezien hebben.

Bruno in opbouw  Bazi en Bruno

De pop is klaar … nu nog een parachute. Het zou wel wat werk besparen om deze aan te kopen maar door de hoge aankoopkost werd er beslist om er één zelf te maken. Hier werden uren aan besteed om verschillende repen stof aan elkaar te naaien. Nu weten we waarom ze zo prijzig zijn.

rc parachute 01  rc parachute 02

rc parachute 03  rc parachute 04

rc parachute 05  rc parachute 06

De volgende parachute zal wel degelijk aangekocht worden. Onze parachutespringers zijn volledig klaar om te droppen maar daar is wel een rc-modelvliegtuig voor nodig … even uitkijken naar een geschikt model met de nodige krachten aan boord. De Pichler Joker XL 2 ARF leek voor Timmy wel geschikt en werd in bestelling geplaatst. Op ons vliegterrein te Kieldrecht werd de eerste sprong gemaakt, hopla ... daar gaat ie ... joepi, al blij dat de parachute zich in de hoogte liet ontvouwen en de pop heelhuids de grond raakte.

De Pichler Joker XL 2 ARF

Workshop

Intussen een bericht op het net gespot i.v.m. een workshop rc-parachutespringen op 21 april 2019 … de interesse was vlug gesmeed … ongeacht de km’s die te overbruggen waren om in Millingen aan de Rijn te geraken.

Op de workshop konden we nog vele tips en ervaringen van de reeds gevorderden in deze branche gebruiken. Uiteindelijk werd er ook beslist om een freessetje van een ander modelpop, den Bazi, aan te kopen. Dank aan de organisatoren van deze workshop om ons verder geholpen te hebben in dit hele gebeuren.

Meer info over het parachuteteam Nederland is te vinden op https://www.rc-parachute.nl.

Workshop

Nederlands kampioenschap

Blijkbaar werden er ook Nederlandse kampioenschappen rc-parachutespringen georganiseerd. Meer info op https://www.rc-parachute.nl.

Dit leek ons wel een bezoekje waard om aanwezig te zijn op één van hun wedstrijden. De eerste wedstrijd die we bezochten was louter om toe te kijken. Bij de volgende wedstrijden hebben we ons gewoon in de ring gegooid en meegedaan … "ervaringen opdoen" dat was ons motto. Het werd daar een gezellige boel tussen die Hollanders en we hebben intussen toch een zekere band met hen. Onze namen stonden wel onderaan op de rangschikking maar we hebben ons ferm geamuseerd en besloten om nog wedstrijden mee te pikken.

voorbereidingen NK

Europees kampioenschap Langenthal (Zwitserland)

Freifaller Euro 2019Intussen twee wedstrijden gesprongen in Nederland toen we hoorden van een Europees kampioenschap in Langenthal te Zwitserland op 12, 13 en 14 juli 2019.
“Gaan we eens zot doen en ons ook aanmelden voor deelname aan deze wedstrijd”? Timmy zag deze uitdaging wel zitten en ik (Ronny) kon hem toch niet alleen laten optrekken naar Zwitserland … dus 2 Belgen aanwezig en zo werd dan ook de Belgische vlag gehesen tussen de Zwitserse, Duitse, Nederlands en de Tsjechische.

Daar ter plaatse konden we onze Nederlandse kennissen ontmoeten die ons ingeleid hebben in het para gebeuren. Nogmaals dank daarvoor. Totaal namen 52 rc-paraspringers deel aan deze fantastische wedstrijd.

In het totaal zouden we elk 8 sprongen mogen maken verdeeld over 3 dagen.
Even een kleine berekening: 8 x 52 deelnemers = 416 sprongen dit weekend, hier zijn dan de jokersprongen nog niet bijgerekend.
Dat wordt springen en vooral naar de concurrentie loeren hoe zij hun parachute vouwen en hoe ze hun pop naar de middenstip sturen. Stelen met de ogen was onze boodschap voor deze 3 daagse.
Veel verschillende vouwtechnieken mogen aanschouwen. Het is blijkbaar niet omdat je een heel ervaren springer bent dat je bij het openen van de parachute niet in een twist geraakt of de chute zelfs weigert te openen met een plof als gevolg.

Bij de laatste sprong werd er gestreden tussen de finalisten Werner Born (Zwitserland) en Roland Schuler (Duitsland). Tijdens deze laatste drop werd het muisstil en kon je een speld horen vallen. Uiteindelijk werd de eerste plaats ingenomen door Roland Schuler, wat een ontlading daarna, geweldig om mee te maken.

Dit werd wederom een leuke ervaring voor ons in het hele rc-paragebeuren ... gezellige sfeer ... een organisatie om U tegen te zeggen ... en weeral vele tips mogen ontvangen om onze sprongen te kunnen bijsturen.

Dank aan de hele organisatie om deze meisterschaft op poten gezet te hebben ... alles was TIP-TOP in orde!

Er werden mooie pictures geschoten op deze wedstrijd ...

Europees Kampioenschap 2019